Ook na 7 jaar als arbeidsdeskundige kom ik in 2e spoortrajecten nog wel eens bijzondere situaties tegen waar ik niet zo 1, 2 3 het juiste antwoord op weet. Zo had ik onlangs te maken met een werkgever die een opleiding van € 1.200 niet wilde betalen voor zijn arbeidsongeschikte werknemer, terwijl die werknemer met dat diploma elders aan de slag kon. De werkgever vond dat hij al genoeg kosten had aan een medewerker die hij niet volledig kon inzetten. En áls hij al betaalde, zou het worden afgetrokken van de transitievergoeding aan het einde van het dienstverband.

Schriftelijk akkoord

Duidelijk was dat de medewerker niet meer terug zou kunnen in zijn eigen werk, vanwege zijn beperkingen en de inmiddels gespannen verhouding tussen werkgever en werknemer. Dat het dienstverband na twee jaar arbeidsongeschiktheid zou eindigen lag dus voor de hand, net als dat er een transitievergoeding betaald zou worden. Maar de regels stellen dat de werknemer schriftelijk akkoord moet geven voor een dergelijke korting op de transitievergoeding en dat zag hij beslist niet zitten.

Een impasse dus.

Vanuit mijn ervaring vermoedde ik dat UWV bij de beoordeling van het re-integratiedossier niet positief zou reageren als de huidige werkgever de opleiding niet wilde betalen. Ik besloot de kwestie voor te leggen aan de groep van arbeidsdeskundigen met wie ik regelmatig lastige cases bespreek. Daar bleek maar weer eens dat ook deskundigen van mening kunnen verschillen.

Geslaagde re-integratie?

Als de medewerker die opleiding gedaan heeft en bij de nieuwe werkgever aan de slag gaat, is er sprake van een geslaagde re-integratie, dus hoeft de huidige werkgever helemaal geen transitievergoeding te betalen, zo wisten enkele collega’s. Er zou dan ook geen contractontbinding volgen, maar de werknemer krijgt een nieuw dienstverband/leerwerkovereenkomst; na een eventuele detachering tot het einde van de wachttijd (zodat de nieuwe werkgever wel recht heeft op de no-risk polis).

Anderen gaven aan dat de werkgever bij de re-integratie 2e spoor dit bedrag gewoon moet betalen, in het kader van goed werkgeverschap. De transitievergoeding die vanwege twee jaar arbeidsongeschiktheid betaald is, kan hij terugvragen bij UWV. Dus waarom zo moeilijk doen? Ook opperde een collega arbeidsdeskundige dat het UWV niet alleen beoordeelt of een werkgever de opleiding wel of niet zou moeten vergoeden, maar dat gekeken wordt naar het totale plaatje en dat UWV dán beoordeelt of er voldoende is gedaan bij de re-integratie. Iemand anders adviseerde mij een deskundigenoordeel aan te vragen bij het UWV, om hun standpunt over dit soort kwesties eerst te peilen.

Lastig en boeiend

We kwamen er niet uit. En ongetwijfeld zijn er nog meer antwoorden, meningen en invalshoeken mogelijk bij dit vraagstuk. Een arbeidsjurist komt waarschijnlijk met weer een ander antwoord, onderbouwd met wetteksten en jurisprudentie. Het zijn dit soort ingewikkelde situaties die het werk van een arbeidsdeskundige zo boeiend maken. Die zorgen dat je van heel veel verschillende onderwerpen moet afweten en dat je altijd het belang van zowel werkgever als werknemer goed voor ogen moet houden én hierin onafhankelijk moet blijven. Wat een vak!

Voor degenen die willen weten hoe dit is afgelopen: de werkgever heeft op basis van mijn advies zijn verzet gestaakt en de opleiding betaalt. De werknemer is momenteel druk met het volgen van de opleiding en start volgende maand zijn werk bij de nieuwe werkgever. De WIA-aanvraag is inmiddels ingediend.

+ berichten

Als arbeidsdeskundige zet ik graag mijn expertise en ervaring in om met werkgever én werknemer mee te denken over de mogelijkheden. Zo missen we geen enkele re-integratiekans.

Lees meer over